آیکیدو به عنوان یک هنر رزمی با فلسفه‌های خاص خود، مزایا و نقاط ضعفی دارد که در مقایسه با سایر رشته‌های رزمی باید در نظر گرفته شوند. در اینجا برخی از نقاط ضعف آیکیدو آورده شده است:

۱. کاربرد در شرایط واقعی (مبارزات خیابانی):

آیکیدو به‌طور عمده بر روی کنترل انرژی دشمن و جلوگیری از آسیب به طرف مقابل تمرکز دارد، به همین دلیل در بسیاری از شرایط واقعی مبارزه یا دفاع شخصی، ممکن است تکنیک‌ها به‌طور مستقیم کاربرد نداشته باشند. در مبارزات خیابانی، که شرایط غیرقابل پیش‌بینی و خطرناک است، تکنیک‌های پیچیده و فلسفی آیکیدو ممکن است نتوانند به اندازه رشته‌هایی مانند کاراته، جودو یا بوکس مؤثر باشند.

۲. عدم وجود رقابت:

در آیکیدو به دلیل نبود مسابقات و مبارزات رقابتی، بسیاری از تمرین‌کنندگان ممکن است احساس کنند که آمادگی کافی برای رویارویی با حریفان در شرایط واقعی را ندارند. در بسیاری از رشته‌های رزمی دیگر، رقابت‌ها به افراد کمک می‌کند تا استراتژی‌ها و تکنیک‌های خود را در شرایط واقعی آزمایش کنند.

۳. فرآیند یادگیری طولانی:

یادگیری آیکیدو به‌دلیل نیاز به دقت و تمرینات دقیق، ممکن است زمان‌بر و طولانی باشد. این امر ممکن است برخی افراد را که به دنبال نتیجه‌گیری سریع‌تری هستند، منصرف کند.

۴. نیاز به تجربه و استاد ماهر:

آیکیدو به شدت وابسته به تجربه و کیفیت استاد است. تکنیک‌های آیکیدو ممکن است به‌طور کامل برای دانشجویان مبتدی درک نشوند، زیرا نیاز به هماهنگی دقیق بدن و ذهن دارند. بدون راهنمایی صحیح و تجربه، پیشرفت در این رشته ممکن است دشوار باشد.

۵. تقسیم بندی و سیستم آموزشی پیچیده:

آیکیدو ممکن است به‌خاطر سیستم پیچیده درجه‌بندی و تکنیک‌های متفاوت بین مدارس و دوجوها، برای برخی از کسانی که به دنبال یک سیستم آموزشی شفاف و ساده هستند، گیج‌کننده به نظر برسد.

۶. عدم تمرکز بر قدرت فیزیکی:

آیکیدو بیشتر بر روی تکنیک‌های ظریف، هماهنگی و استفاده از انرژی حریف تمرکز دارد، بنابراین ممکن است برای کسانی که به دنبال تقویت قدرت بدنی و استقامت در مبارزه هستند، جذاب نباشد. در مقایسه با رشته‌هایی مانند کیک‌بوکسینگ یا جوجیتسو که به شدت بر تقویت بدن تمرکز دارند، آیکیدو به اندازه آن‌ها فیزیکی نیست.

۷. سختی در تطبیق با سبک‌های رزمی دیگر:

آیکیدو به‌دلیل ویژگی‌های خاص خود ممکن است در ترکیب با سایر رشته‌های رزمی پیچیده باشد. کسانی که آیکیدو را تمرین می‌کنند، ممکن است هنگام روبه‌رو شدن با سبک‌های دیگر مانند جوجیتسو یا بوکس دچار مشکل شوند، زیرا بسیاری از تکنیک‌های آیکیدو نیاز به فضا و زمان دارند که در مبارزات سریع و پرتحرک وجود ندارد.

جمع‌بندی:

گرچه آیکیدو دارای فلسفه‌ای عمیق و زیباست که می‌تواند به رشد شخصی و آرامش درونی کمک کند، اما از نظر کاربرد عملی و دفاع شخصی در شرایط خاص، ممکن است به‌اندازه سایر رشته‌ها مؤثر نباشد. برای کسانی که به دنبال تکنیک‌های کاربردی سریع‌تر و دفاعی هستند، این هنر ممکن است نیاز به تکمیل با رشته‌های دیگری داشته باشد.

شیهان مهدی نعمتی:
به عنوان یک فرد که سال‌ها در آیکیدو تمرین کرده‌ام، معتقدم که آیکیدو همچنان یک هنر رزمی بی‌نظیر است در صورتی که تحت نظر استاد ماهر و در شرایط مناسب تمرین شود، می‌تواند بسیاری از این ضعف‌ها را برطرف کند. در حقیقت، با درک عمیق‌تر از فلسفه آیکیدو و تطبیق آن با شرایط واقعی، بسیاری از این نقاط ضعف قابل رفع هستند. تجربه شخصی من نشان داده است که اگر تمرینات با دقت و در نظر گرفتن شرایط واقعی انجام شوند، آیکیدو می‌تواند یک هنر رزمی بسیار کارآمد و مفید باشد. به‌عنوان یک هنر رزمی با فلسفه عمیق، دارای ارزش‌های فراوانی است. این هنر، تمرکز زیادی بر هماهنگی ذهن و بدن و نیز استفاده از انرژی حریف دارد. اگرچه برخی ممکن است در ابتدا در شرایط عملی و مبارزات خیابانی چالش‌هایی مشاهده کنند، اما با تمرین صحیح و راهنمایی اساتید مجرب، این نقاط ضعف به سرعت پوشش داده می‌شود و فرد می‌تواند از تمام ظرفیت‌های این هنر بهره‌مند شود. آیکیدو در صورتی که تحت نظر اساتید حرفه‌ای و با تجربه فراگرفته شود، نه تنها در عرصه‌های فیزیکی، بلکه در ابعاد روحی و ذهنی نیز تأثیرات شگرفی خواهد داشت.