واقعیت آیکیدو چیست؟

آیکیدو نه تنها یک هنر رزمی است بلکه راهی برای تعالی معنوی و کشف اعماق درونی انسان است. این مسیر، از نظر فلسفی و عملی، در پی ایجاد توازن درون و بیرون است. حقیقت آیکیدو، به جای مقابله با حریف، درک صحیح از نیروها و انرژی‌های طبیعی است که در جهان و در درون خود ما وجود دارد.

آیکیدو به ما می‌آموزد که جنگیدن و درگیری فقط به معنای فیزیکی آن نیست، بلکه در درجه اول باید در درون خودمان به آرامش و تعادل برسیم تا بتوانیم در برابر شرایط زندگی واکنشی هماهنگ و با‌احترام به جریان انرژی پیرامون خود داشته باشیم. برخلاف بسیاری از هنرهای رزمی که اساساً بر پایهٔ پیروزی و غلبه بر حریف بنا شده‌اند، آیکیدو با فلسفهٔ “اتحاد با نیروی حریف” می‌آید؛ این که چگونه می‌توانیم به جای مقابله با انرژی مخالف، آن را به نفع خود به کار بگیریم.

واقعیت آیکیدو به ما می‌آموزد که نه تنها در دوجو، بلکه در زندگی روزمره، برای رسیدن به تعادل و صلح درونی، باید از خودگذشتگی، همدلی و درک عمیق از محیط و مردم اطراف خود بهره بگیریم. در واقع، آیکیدو تنها یک روش دفاعی نیست؛ بلکه روشی است برای زندگی، که در آن انسان‌ها می‌آموزند چگونه با استفاده از انرژی‌های مثبت و منفی، به هماهنگی درون و بیرون دست یابند.

آیکیدو همانطور که در حرکات فیزیکی‌اش به آرامش و صلح می‌رسد، در سطح معنوی نیز به انسان‌ها نشان می‌دهد که تنها از طریق هماهنگی با طبیعت و دیگران است که می‌توانند به حقیقت و روشنایی درونی خود دست یابند. حقیقت آیکیدو، نه در پیروزی، بلکه در پی کشف و استفاده از انرژی‌های جهان است.

“آیکیدو هنر صلح است؛ جایی که درگیری‌ها به آرامش و هماهنگی تبدیل می‌شوند.”
شیهان مهدی نعمتی
بنیانگذار خانه آیکیدو